کشورهای همسایه ایران کدامند؟

با کشورهای همسایه ایران آشنا شوید

ایران یکی از طولانی ترین مرزها را در آسیای غربی دارد و در نتیجه به این بهانه، در این مطلب به معرفی کشورهای همسایه ایرانمی پردازیم. خط مرزی ایران ۳ هزار و ۶۶۲ مایل  است. از میان این کشورها ترکمنستان طولانی ترین مرز مشترک با ایران را دارد. طول خط مرزی میان ایران و ترکمنستان حدود ۷۱۳ مایل است. کوتاه ترین مرز مشترک با ایران هم به کشور ارمنستان تعلق دارد که حدود ۲۷ مایل می باشد. در ادامه با کشورهای همسایه ایران و کشورهایی که خط مرزی خاکی مشترک با ایران دارند آشنا شوید.  در این بلاگ با ما  همراه باشید.

کشورهایی که خط مرزی خاکی مشترک با ایران دارند از قبیل زیر هستند:

 آذربایجان    ترکیه    افغانستان    عراق
ترکمنستان    ارمنستان    پاکستان

 

افغانستان کشور همسایه ایران

افغانستان یکی از کشورهای همسایه ایران است که در شرق کشور قرار دارد. مرز مشترک بین ایران و افغانستان حدود ۵۷۲ مایل است. سه نقطه کشورهای همسایه ایران، افغانستان و پاکستان را به هم متصل می سازد. قدمت ایران و کشور همسایه ی آن به قرن ها قبل باز می گردد. روزگاری افغانستان بخشی از امپراطوری ایران زمین بود.

ترکیه، محبوب ترین کشور از همسایه های ایران
ترکیه از کشورهای همسایه ایران و کشور هم مرز با ایران است. ترکیه در شرق ایران قرار دارد و مرز زمینی ایران و ترکیه ۳۳۲ مایل امتداد یافته است. مرز بین المللی ایران و ترکیه یکی از قدیمی ترین خط های مرزی دنیا محسوب می گردد.

در سال ۱۶۳۹ میلادی مرز میان ایران و ترکیه تعیین شد. در آن زمان پس از جنگ چالداران عهدنامه ی بین المللی ذهاب یا عهدنامه قصر شیرین توسط امپراطوری صفوی و عثمانی امضا گردید.  می توان گفت که این عهدنامه تقریبا به جنگ های ۱۵۰ ساله ایران و ترکیه پایان بخشید؛ اگرچه پس از آن هم باز درگیری هایی برای مرزهای زمینی رخ داد! کشور ترکیه تصمیم به احداث دیواری برای جدا ساختن ایران از کشورش نمود. هدف ترکیه از ساخت دیوار بین مرزی جلوگیری از ورود غیر قانونی ایرانیان به کشورش و همچنین مبارزه با قاچاق است.

لازم به ذکر است که ساخت این دیوار برای جدا ساختن مرز ترکیه با ایران با موافقت ایران صورت گفته است. احتمالا ساخت این دیوار در اواسط سال ۲۰۱۹ به اتمام می رسد. طول این دیوار حدود ۸۹ مایل است. مرزهای بین المللی متعددی بین ایران و ترکیه وجود دارند که از پر تردد ترین آن ها می توان به مرز بازرگان – گوبولوک که شهرهای دوغوبایازیت و تبریز را به هم متصل می سازد و مرز رازی کاپیکوی نام برد.

 

آذربایجان، پر ترددترین کشور از همسایه های ایران
یکی دیگر از کشورهای همسایه ایران آذربایجان است. کشور مرزی آذربایجان در شمال غرب ایران قرار دارد. خط مرزی آذربایجان و ایران حدود ۲۶۸ مایل امتداد دارد. رفت و آمد مرزی بین ایران و آذربایجان زیاد است چون تعداد افراد آذری زبان ایران بیشتر از آذربایجان هستند.

مرز همسایه آذربایجان به شدت تحت محافظت است. کشورهای ایران و آذربایجان دارای تاریخچه ی روابط سیاسی پر تنشی هستند. از مرزهای مشترک پر تردد میان ایران و آذربایجان از قبیل جلفا – جلفا (Julfa-Jolfa)، بیله سوار و آستارا هستند.

پاکستان، همسایه شرقی ایران
یکی دیگر از کشورهای همسایه ایران که با ما مرز مشترک زمینی دارد پاکستان است. مرز زمینی ایران و پاکستان نسبتا طولانی است و حدود ۵۹۶ مایل امتداد دارد. آغاز مرز از سه نقطه پاکستان، ایران و افغانستان را به هم متصل می سازد. این خط مرزی تا جنوب ایران امتداد دارد و در نهایت به آب های خلیج عمان می رسد.

استان بلوچستان در پاکستان تنها استانی است که با ایران هم مرز است. استان هم مرز ایران با پاکستان هم سیستان و بلوچستان می باشد. ایران نیز آغاز به ساخت دیواری برای جدا کردن مرزهای بین المللی ایران و پاکستان نموده است. انتظار می رود تا زمان اتمام ساخت این دیوار بتنی با ضخامت ۳ اینچ، ۴۳۴ مایل طول و ۱۰ فوت ارتفاع داشته باشد.

ایران برای جلوگیری از قاچاق مواد مخدر و حملات تروریستی اقدام به ساخت این دیوار نموده است. انتظار می رود این دیوار مرزی از مند تا تفتان امتداد پیدا کند. با این وجود، ساخت مانع مرزی مورد انتقاد مردم بلوچ که سرزمین اجدادی آن ها در بین این مرز است، قرار گرفت. بلوچ ها بر این باورند که کشیدن دیوار موجب جدایی خانواده ها و جامعه ی اجتماعی آن ها از یکدیگر می شود. مرز اصلی ایران پاکستان که از مرز بین المللی عبور می کند، تفتان میرجاوه است.

عراق، همسایه غربی ایران
عراق کشور همسایه ایران، در غرب کشور قرار دارد و تمام مرزهای شرقی آن با ایران مشترک است. مرز عراق از کوه دالامپر و سه نقطه ی ترکیه، ایران و عراق آغاز می شود. این خط مرزی مشترک ۹۹۴ مایل امتداد پیدا می کند تا نهایتا به خلیج فارس در شط العرب برسد. این خط مرزی بین المللی در اواسط قرن ۱۷ ایجاد شد و در میان اولین مرزهای جهان قرار می گیرد.

بر اساس عهدنامه ی ذهاب، که میان امپراطوری عثمانی و ایران برای مشخص کردن خط مرزی بسته شد، سر حد مرزی میان رودخانه ی دجله و کوه های زاگرس است. با این وجود، دو امپراطوری پس از چند دهه اختلاف که منجر به جنگ می شد، ارزروم را به عنوان مرز تعیین کردند.

پس از گذشت مدت ها در اوایل قرن بیستم در مورد مرز تجدید نظر شد و مرز جدیدی را با توافق دو کشور انتخاب کردند. ضرباتیه، مندلی سومار، الشعیب، چذابه، مهران، شلمچه، خسروی مرزهای میان ایران و عراق هستند.

کشورهایی که در بالا نام برده شد، کشورهای همسایه ایران با خط مرزی مشترک زمینی هستند. اما کشورهای دیگری هم هستند که از طریق دریایی با ایران هم مرز هستند.

کشورهای هم مرز ایران از طریق دریا از قبیل زیر می باشند:
عمان؛
قطر؛
کویت؛
امارات؛
بحرین؛
و عربستان.
 

کشورهای همسایه ایران که در سرحدات خاکی از قبیل زیر می باشند:
افغانستان؛
پاکستان؛
آذربایجان؛
ترکمنستان؛
ترکیه؛
عراق؛
و ارمنستان
 

ایران در کل ۷ استان ساحلی دارد که ۴ استان در جنوب ایران و ۳ استان در شمال قرار دارند. مرز آبی ایران حدود ۲۷۰۰ کیلومتر است که شامل دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان است.

شهرهای همسایه ایران از طریق مرز دریایی دریای عمان، سیستان بلوچستان و هرمزگان هستند. از سمت دریای عمان هم استان های خوزستان، بوشهر و هرمزگان مرز مشترک آب با دیگر کشورها دارند. استان های گیلان، مازندران و گلستان هم از سمت دریای خزر با کشورهای دیگر مرز مشترک آبی دارند

رویایی ترین ایستگاه های قطار در جهان کدامند؟

رویایی ترین ایستگاه های قطار در جهان 
گذر از مسیرهایی که شاید هیچ موجود زنده ای تا به حال نتوانسته باشد از آن ها عبور کند. دل جنگل ها و صخره های مغرور را می شکافد و حضورش را با صوت بلندی اعلام می کند. ریل ها راه اصلی این وسیله غول آسا هستند و تمام تلاش شان این است که راه سفر منحرف نشود تا همگی سالم و خوشحال به مقصد برسند. اما بحث امروز قطار نیست بلکه لانه هایی است که بعد از سفری بلند مدت، قطارها در آن ها استراحت می کنند و نام شان را گذاشته ایم ایستگاه قطار. بعضی از این ایستگاه ها به طور عجیبی زیبا هستند و امروز می خواهیم به این موضوع بپردازیم که رویایی ترین ایستگاه های قطار در جهان کدامند

ایستگاه مرکزی آتوچا در مادرید، جنگلی در میانه راه

رویایی ترین ایستگاه های قطار در جهان می توان به ایستگاه مرکزی آتوچا در مادرید اشاره کرد. یکی از خارق العاده ترین قسمت های این ایستگاه، زمانی که از قطار پیاده می شوید، جنگلی است که در میان ایستگاه و در تالار آن قرار گرفته است. این ایستگاه قطار در پرادو در مرکز شهر مادرید قرار گرفته است. برنامه قطارهای ایستگاه آتوچا به بارسلونا و جنوب اسپانیا است و البته بسیاری از ایستگاه های قطار در اسپانیا نیز از این ایستگاه سرچشمه می گیرند. ایستگاه آتوچا بزرگ ترین ایستگاه قطار در کشور اسپانیا است که در زبان اسپانیای به «مادرید پوئترا دِ آتوچا» معروف است. نام این ایستگاه الهام گرفته از نام یکی از اشراف زادگان باسیلی، بانویی به نام آتوچا است که از چهره محبوبی در تاریخ اسپانیا برخوردار است. وسعت جنگلی که در ایستگاه آتوچا قرار دارد به ۴ هزار متر مربع می رسد. این ایستگاه در سال ۱۸۵۱ میلادی بازگشایی شد و درست در زمانی ۴۷ خط ریل ۴۷ کیلومتری آن از مادرید تا آرانجِئوز کشیده شد که اسپانیا نیاز به انتقال محموله های اساسی و همچنین سربازهایش داشت. این بنای ۳۰۰ ساله، قبل از تبدیل شدنش به ایستگاه قطار به کاخ کارلوس امپرادور شهرت داشت. جالب است بدانید که ایستگاه آتوچا از چنان پتانسیلی برخوردار است که امروز، ایستگاهی مختص به مترو مادرید را هم در خود جا داده است.

ایستگاه چاتراپاتی شیواجی در بمبئی
یکی از میراث پرشکوه ثبت شده در یونسکو است. ایستگاه چاتراپاتی شیواجی در بمبئی هند قرار گرفته است. این ایستگاه در سال ۱۸۸۱ میلادی با سبک گوتیک-ویکوریَن ساخته شد؛ به همین خاطر به این ایستگاه، ایستگاه ویکتوریا نیز می گویند. بسیاری از سلطنت دوستان انگلستان این ایستگاه را هفتمین طلای برجا مانده از میراث ملکه ویکتوریا نیز می دانند. علاوه بر این که یونسکو این ایستگاه را میراث تاریخی نامیده است، روزانه بیش از ۳ میلیون مسافر از طریق چاتراپاتی شیواجی در حال رفت و آمد هستند و این نکته، کارآمدی این ایستگاه را بعد از گذشت ۲۰۰ سال نشان می دهد. این ایستگاه بزرگ ترین ایستگاه قطار در هند به حساب می آید که علاوه بر خطوط طولانی شهر به شهر هند، قسمتی هم مربوط به حمل و نقل داخل بمبئی را از آن خود کرده است

ایستگاه یِنگفرایوخ در سوئیس، ایستگاهی بر بام اروپا
این ایستگاه در میان کوه های آلپ و بر بام اروپا سوار شده است. سازمان یونسکو از این ایستگاه به عنوان میراث طبیعی بشر یاد کرده است. ساخت ایستگاه ینگفرایوخ در سال ۱۸۹۳ شروع شد به مدت ۱۶ سال طول کشید. جالب است بدانید که در تمام مدت ۱۶ سال، آدم های بسیاری برای ساخت این ایستگاه چه از سرما و چه به خاطر سقوط از کوه کشته شدند تا این ایستگاه بالاخره توانست به بهره برداری برسد. این اتفاقات و سختی ها را در مسیر ساخت این ایستگاه زمانی می توانید متوجه شوید که در فصل زمستان، گذرتان به این ایستگاه بیافتد و طعم دمای منفی ۲۰ درجه آن را بچشید.

ایستگاه سائو بنتو در پرتقال، تابلوی نقاشی

در بخش تاریخی شهر پرتوُ در کشور پرتقال ایستگاه سائو بنتو قرار دارد. این ایستگاه قطار ۱۱۶ سال عمر دارد و می توان گفت اولین ایستگاه قطاری است که مسافرانش را به محض ورود، وادار به تماشای در و دیوار خود می کند. دیوارهای این ایستگاه قطار، از جایی که شروع می شوند تا به آخرین نقطه اتصالی شان به سقف، مملو از کاشی های آبی رنگی هستند که نقاشی هایی از جنگ ها و سلحشوری های این کشور را به تصویر می کشند. این کاشی کاری ها جلوه خاصی به این ایستگاه بخشیده اند و هر کدام از این کاشی کاری ها، هر کدام به تنهایی، یکی از روایات تاریخی این کشور را به تصویر می کشند.

ایستگاه قدیمی کوالالامپور، مناره های سفید
ایستگاه قدیمی کوالالامپور از معماری های مشهور یک معمار انگلیسی است. ساختمان سفید که با سازه های شبیه گلدسته اش بیش تر آدم را یاد مناره های مسجد می اندازد. شاید این هوشمندی باعث جذابیت و فلسفه وجودی این ایستگاه قطار شده باشد و آن را جز رویایی ترین ایستگاه های قطار در جهان نشان کرده باشد. گذر ریل از زیر پل ایستگاه قدیمی قطار و مناره های اداری آن بیش تر برای مسلمانان یادآور گذرا بودن عمر این دنیا است. البته جوی هم که بنا زیبای این ایستگاه ایجاد می کند، حس خوش آمدگویی را هم در ذهن مسافران کوالالامپور زنده می کند. این ایستگاه یکی از قدیمی ترین ایستگاه های قطار در شرق آسیا است.

ایستگاه شهر لیِژه در بلژیک

در سومین شهر بزرگ بلژیک، ایستگاه قطاری هست که روزانه ۱۵ هزار مسافر در آن جا به جا می شوند از جنوبی ترین نقطه بلژیک به شمالی ترین آن سفر می کنند. گرچه این ایستگاه قطار در سال ۱۸۳۸ به بهره برداری رسیده اما با تغییراتی که در آن داده شده و ساختار به روزی که برای راحتی مسافران در آن تعبیه شده آن را به یکی از بروز ترین ایستگاه های قطار جهان تبدیل کرده است. شکل سقف این ایستگاه به صورت کلاهی آفتاب گیر است که به دست بزرگ ترین معماران معاصر اروپا طراحی و ساخته شده است. دیدن تصاویر این ایستگاه و رویارویی با آن در همان نگاه اول، این حقیقت را که این ایستگاه ۳۰۰ ساله است را از ذهن هر مسافری دور می کند.

ایستگاه دِ کامینو دِ فردریکو دِ موکابیکو
شاید عجیب باشد که این ایستگاه در شهر موپوتو در کشور موزابیک عنوان یکی از رویایی ترین ایستگاه های قطار در جهان را به خودش اختصاص بدهد. ایستگاهی که نیروی های پرتقالی آن را در روزهای آغازین قرن بیستم ساخته اند که مهم ترین کارکرد آن برقراری ارتباط میان ۶ بندر اصلی موزامبیک است. البته ناگفته نماند که مسیری که قطارها از این ایستگاه راهی آن می شوند نمونه بارز طبیعت این منطقه است و شاید همین واقعیت باعث معروف شدن این ایستگاه شده باشد.

چه چیزهایی را ایرلاین ها به ما نمیگویند؟

مواردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند!
از پیدا کردن و انتخاب کردن بهترین صندلی تا دور کردن از رفتارهای زننده و آزاردهنده مسافران دیگر را با رازهای پنهان و مواردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند را کشف کنید و پروازهای بعدی راحت تری داشته باشید. طبیعی است که هر صنعتی مانند صنعت هواپیمایی موضوعاتی دارند که زیاد تمایلی به آگاهی رسانی به مسافران در مورد آن ها ندارند. موارد ناگفته را با هم در مجله گردشگری بلاگhttp://cheapest-foreign-tours-in-teh.blog.ir/ مرور خواهیم کرد.

خساست در مصرف سوخت 

 

این جمله را هنگامی که بار اضافه و یا بیش تری برای سفرهای هوایی به همراه دارید، بی شک بارها شنیده اید؛ «متاسفانه این میزان بار برای این کلاس پروازی امکان پذیر نیست. بهتر است اگر می خواهید حتما همین میزان بار را به همراه داشته باشید، کلاس ها و یا لول های پروازی دیگری را انتخاب کنید که هزینه تان هم کم تر شود!» سوخت هواپیما از گران ترین سوخت های فسیلی محسوب می شود. در این واقعیت هیچ شکی نیست. اما در این میان میزانی خساست نیز به چشم می خورد. هزینه حمل بار و وزن آن در افزایش مصرف سوخت قابل درک است اما این واقعیت مشخص نیست که اگر پرواز ارزان تری را که به شما پیشنهاد شده انتخاب کنید بتوانید با خیال راحت و با همان کیفیت پرواز قبلی تان به مقصد برسید. گاهی پیش آمده که بعضی از مسافران چنین پینهاداتی را پذیرفته اند و با اضافه باری که داشته اند، خوشحال سوار هواپیما شده اند اما هواپیما در میان راه به دلیل کمبود سوخت مجبور به فرود برای سوخت گیری شده است و مسافران برای چندین ساعت معطل برای ادامه پرواز شده اند! یکی از ۱۳ موردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند همین نکته است.
 

رزرو پرواز بیش از حد مجاز است
هیچ گاه اولین پرواز واچری را که ایرلاین ها با قیمت کم به شما پیشنهاد می کنند قبول نکنید. معمولا ایرلاین ها بالاترین میزان داوطلب را برای این دست از پروازهای خود نگاه می دارند تا زمانی که مطمئن شوند تمام صندلی ها پر شود و بعد از آن هر لحظه امکان دارد تا به دلیلی غیر منطقی شما از لیست خارج شوید و یا با پروازی شلوغ، در صورتی که می توانستید پرواز با کیفیت تری انتخاب کنید، به مقصد برسید. در برخورد با چنین پروازهایی، بعد از این که از فهرست خارج می شوید هم هزینه شما به صورت چک و با قیمتی تقریبی به شما برگردانده می شود که این نوع هم برای خود دردسرهای جانبی به همراه خواهد داشت. نکته ای گفته شد یکی از مواردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند.

خرید بلیط هواپیما برای یک گروه
هیچ وقت برای خرید گروهی بلیط برای این که می خواهید با دوستان تان و یا خانواده تان به سفر بروید اقدام نکنید. به این معنی که به صورت گروهی دست به خرید بلیط نزنید و سعی کنید بلیط ها را تک به تک خرید کنید. دلیل این کار این است که اگر به صورت گروهی خرید کنید، امکان دارد برای شما تمام هزینه های بلیط ها به همراه مالیات و هزار خرج و برج دیگر آن به اشتباه چند برابر شود و باعث شود تا هزینه شما برای سفر بالاتر از آن چه که پیش بینی کرده اید بالا رود. بدیهی است که این مورد هم جز ۱۳ موردی که ایرلاین ها به مسافران نمی گویند.

چمدان تان را گم کرده اید؟

در گزارش دادن این مورد تاخیر نکنید. بلافاصله بعد از این که متوجه شدید چمدان تان گم شده، سریع این مورد را به کادر مربوطه گزارش دهید. حتی اگر صف پیش روی تان طولانی بود. بسیاری از ایرلاین ها از شما می خواهند تا درخواست گزارش خودتان را در اسرع وقت ارائه دهید و زیاد برای درخواست زمان نگذارید. اگر در مدیریت زمان هنگام گزارش دادن تاخیر داشته باشید، این امکان وجود دارد که گزارش شما از فهرست بررسی خارج شود.

غذا خوردن هر دو خلبان یک هواپیما با هم ممنوع است!
این مورد نیز یکی از مواردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند. بعضی ایرلاین ها به دو خلبان، همزمان اجازه غذا خوردن نمی دهند حتی اگر رستوران هایی که از آن غذا سفارش داده اند جدا باشند. هنگامی که یکی از دو خلبان غذایش تمام شد، خلبان بعدی باید حداقل یک ساعت صبر کند تا از این مورد که خلبان دیگر بعد از خوردن غذا مسموم نشده باشد. سپس خلبان بعدی می تواند غذایش را میل کند. این نکته بسیار نکته مهمی است؛ چرا که معمولا در هر پرواز دو خلبان حضور دارند که سلامت حداقل یکی از آن دو الزامی است و جز موارد فنی مهم تلقی می شود.

صندلی ها کوچک تر می شوند
حتی تصورش را هم نمی کنید و در بسیاری از موارد آن را حس نمی کنید. اما این یک واقعیت است که صندلی های هواپیماهای اغلب ایرلاین ها در حال کوچک تر شدن است. البته در زمانی این مورد محسوس است که در بعضی از پروازهای بین المللی و بلند مدت که ساعت ها طول می کشد، مسافرانی که با هواپیما رفت و آمد بیش تری دارند از کم جایی اعلام نارضایتی می کنند. طبیعی است که بسیاری از ایرلاین ها با کوچک تر شدن صندلی ها موافق هستند تا بتوانند حتی یک صندلی اضافه هم که شده به ناوگان هوایی خود اضافه کنند.

رعایت نکردن بهداشت از مواردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند
ریختن مواد غذایی به ویژه میان وعده هایی که از دست ما روی صندلی و میز غذا هواپیما کاملا طبیعی است اما ماندن همان مواد غذایی بعد از پیاده شدن ما و نظافت نکردن آن برای پرواز بعدی دیگر قابل تحمل نیست. یکی از دیگر از مواردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند این است که هیچ گاه به شما گفته نمی شود که قبل از ورودتان، میز شما و صندلی تان نظافت نشده است. می تواند این مورد را به پرسنل پرواز گزارش دهید اما ترجیح این است که قبل از مستقر شدن تان، با مایع ضدعفونی کننده، سطوح صندلی خود را نظافت کنید.

اگر پروازتان لغو شد….
اگر پروازتان لغو شد به سراغ بلیط فروشی مربوطه بروید و یا با وبسایتی که از آن خرید کرده اید تماس بگیرید و مراتب را گزارش دهید. در چنین مواقعی شاید نیاز به تماس با وبسایت و یا آژانس مربوطه نباشد و خود ایرلاین برای شما پروازی جبرانی را در برنامه قرار دهد اما در هر صورت، مسئول مربوطه را در گیت پرواز از لغو پرواز آگاه کنید.

 مقایسه قیمت یک بازی است
بعضی ایرلاین ها برای هر بار مقایسه قیمتی که شما انجام می دهید، به وبسایت ها پول پردازند تا عطش را در مسافران بیش تر کنند. سایت هایی مانند تریپ ادوایزر (TripAdvisor) و اوربیتز (Orbitz) جز سایت هایی هستند که به خاطر مقایسه قیمت ها از طرف مسافران و گردشگران از ایرلاین های طرف قراردادش هر روز و هر بار هزینه دریافت می کند. واقعیت این است که هیچ ایرلاینی قیمت واقعی اش را برای مسافران به نمایش در نمی آورد و این اطلاعات را در اختیار وبسایت ها و آژانس ها نیز قرار نمی دهد. تنها کاری که بسیاری از ایرلاین ها انجام می دهند این است که از گشت و گذار مسافران برای مقایسه قیمت ها نهایت استفاده را می برند.

زمان مناسب برای تعویض صندلی

۴ روز قبل از این که زمان پروازتان سر برسد، نقشه صندلی های هواپیما مورد پرواز خود را رصد کنید. همچنان وقت برای تعویض صندلی تان دارید. دقیقا زمانی که قرار است به روز رسانی ها انجام شود، شما می توانید بهترین صندلی ها را که معمولا در چهارمین روز مانده به پرواز باز می شوند را بررسی کنید و جای خود را به راحتی به بهترین حالت تغییر دهید. این هم یکی دیگر از زیرکانه ترین مواردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند.نیست. بهتر است اگر می خواهید حتما همین میزان بار را به همراه داشته باشید، کلاس ها و یا لول های پروازی دیگری را انتخاب کنید که هزینه تان هم کم تر شود!» سوخت هواپیما از گران ترین سوخت های فسیلی محسوب می شود. در این واقعیت هیچ شکی نیست. اما در این میان میزانی خساست نیز به چشم می خورد. هزینه حمل بار و وزن آن در افزایش مصرف سوخت قابل درک است اما این واقعیت مشخص نیست که اگر پرواز ارزان تری را که به شما پیشنهاد شده انتخاب کنید بتوانید با خیال راحت و با همان کیفیت پرواز قبلی تان به مقصد برسید. گاهی پیش آمده که بعضی از مسافران چنین پینهاداتی را پذیرفته اند و با اضافه باری که داشته اند، خوشحال سوار هواپیما شده اند اما هواپیما در میان راه به دلیل کمبود سوخت مجبور به فرود برای سوخت گیری شده است و مسافران برای چندین ساعت معطل برای ادامه پرواز شده اند! یکی از ۱۳ موردی که ایرلاین ها به شما نمی گویند همین نکته است.

برنامه سفر در زمان کرونا

برنامه سفر در زمان کرونا و اقامت در ۵ هتل

برنامه ریزی برای سفر در این روزها برای هر کسی در هر شهر و کشوری سخت شده و این تنها به خاطر شیوع کرونا نیست بلکه مشغله کاری افراد این اجازه را به آن ها نمی دهد تا هر زمان که دل شان بخواهد به سفر بروند. پس برای هر سفر به ناچار مجبوریم از چند ماه قبل برنامه ریزی داشته باشیم و حال که با تمام دغدغه های روزمره و مشغله ها توانستیم راهی سفر بشویم، انتظار داریم تا بهترین ها در فرصت به دست آمده نصیب مان شود. در این فرصت قصد داریم تا روزهای سفرتان را با اقامت در ۵ هتل در زمان کرونا در حد انتظارتان لذت بخش تر کنیم.

 

آینده سفر من 

این موضوع که در زمان شیوع کرونا، به شدت مشکوک و دو دل به سفر باشیم امری کاملا طبیعی است. شیوع ویروس کرونا همپنان رو به افزایش است و از طرفی دیگرف مردم هم نتوانسته اند در چند ماه اخیر یک دل سیر گشت و گذار کنند و از سفر کردن لذت ببرند. در وبسایت های بسیاری پیشنهاداتی را مبنی بر این که پول را واریز کنید تا در اولین فرصت به سفر بروید و یا تخفیفاتی تا کنون کسی به چشم ندیده است را می بینید. طبیعی است که تا حد زیادی نتوانید به آینده سفر به جاهای عادی که تا پیش از این سفر می کردید فکر کنید و آن را آرزوی دور از دسترس ببینید اما حال که حداقل ۵ ماه است که از عمر ورود ویروس ناخوانده ای به نام کرونا می گذرد و حتی در چنین شرایطی ۵ هتل پیش روی شما است که می توانید با انتخاب آن ها به راحتی کوله بار سفر را ببندید.

 

 

هتل آمپارو در سنت میگل دِ آلِندِ (مکزیک)
یکی از زیباترین شهرهای جهان و یکی از قدیمی ترین های بافت شهری در قلب اسپیانیا، شهر سنت میگل دِ آلِندِ است. ساختار اصلی شهر از معماری باروک الهام گرفته است و پیچیدگی های معماری، این شهر به یکی از موزه-شهرهای جهان تبدیل کرده است. در دل شهر سنت میگل قدم بگذارید تا هتل آمپارو را در میان تمام زیبایی های این شهر ببینید و از آن به عنوان یکی از بهترین هتل های برای اقامت استفاده کنید. هتل آمپارو در خیابان مسونز قرار گرفته است. خیابان مسونز هم که معرف حضور بسیاری از گردشگران هست؛ این خیابان را می توان به چشم یک دفترچه خاطرات پر از داستان در مکزیک به حساب آورد. هتل آمپارو ساختمانی ۳۰۰ ساله است که از جون ۲۰۱۹ میلادی کار خود را مجددا آغاز کرده است. این هتل تنها ۵ اتاق میهمان دارد، کافه بار معروف آن و همچنین رستوران این هتل که در قسمت روف گاردن این ساختمان ۳۰۰ ساله قرار گرفته است، یکی از شاخصه هایی است که توانسته این هتل را محبوب دل بسیاری از گردشگرانی کند که از گوشه و کنار به مکزیک سفر می کنند.

هتل رانگا در ایسلند

ایسلند یکی از معدود کشورهایی است که توانسته آمار مبتلایان به کوید ۱۹ خود را در مرز ۱۰۰۰ نفر تا به امروز نگه دارد. ایسلند یکی از شهرهایی است که مورد توجه بسیاری از گردشگران و مسافران از سراسر جهان بوده و هست. طبیعت بکر و همجواری این شهر با اقیانوس، به خودی خود، پتانسیل بالایی را برای همه داشته که بتوانند حتی با کم ترین امکانات هم اوقات خوشی را بگذرانند. هتل رانگا نیز در همین شهر قرار گرفته است و این امکان را در زمان حکم رانی ویروس کرونا به شهروندان می دهد تا با خیال راحت به دیدار این شهر بروند. ۵۲ اتاق این هتل و نزدیکی آن با زمین های وسیع اسب دوانی و کوه های صخره ای ایسلند این امکان را برای شما ایجاد می کند تا بتوانید با قدم زدن و کوه نوردی و اسب سواری و هزاران تفریح دیگر بهترین اوقات را برای خود فراهم کنید. با این حساب هتل رانگا را می توان در فهرست اقامت در ۵ هتل در زمان کرونا قرار دارد.

اکو لایف استایل در باربادوس
جزیره باربادوس در یکی از توریستی ترین موقعیت های ممکن قرار گرفته است. این جزیره در میان دریای کارائیب قرار گرفته است. هتل ۱۰ اتاقه اکو لایف استایل این امکان را برای مسافران و گردشگرانی که در این دوران کرونا زده دل شان برای آب و هوای استوایی و پوشیدن های تی شرت های هاوایی تنگ شده است فراهم کرده تا با خیال راحت اقامتی فوق العاده را داشته باشند. بی شک در این زمان و در امتداد زندگی در شهرهای شلوغ، بیش از همه چیز و استفاده از تفریحات هیجان انگیز نیاز به کمی آرامش داریم از این رو هتل اکو لایف استایل توانسته با برگزاری کلاس های یوگا در محیط طبیعی و آرام خود، آرامش را به میهمانان خود هدیه دهد.

اقامتگاه الکساندرا در جزایر تورکس و کایکوس
واقع در میان دریای کارائیب، یکی از پرطرفدارترین جزایری که هر ساله گران ترین کشتی های مسافربری تفریحی میهمان آن هستند. این مجمع الجزایر از ۴۰ پاره جزیره تشکیل شده است و در سواحل غربی دریای کارائیب قرار گرفته است. نگران موجود بودن واحد اقامتی در اقامتگاه زیبای الکساندرا نباشید. در هر زمانی که اقدام به رزرو کنید، جایی مناسب برای شما و خانواده تان در این اقامتگاه مشهور وجود دارد. اقامتگاه الکساندرا که جز فهرست اقامت در ۵ هتل در زمان کرونا ما نیز هست از خدمات all-inclusive برخوردار است. تمام مناطق اطراف این جزیره، ساحلی است برای کسانی که مشتاق ورزش ها و فعالیت های آبی هستند بهترین گزینه به حساب می آید. در ضمن، جزایر تورکس و کایکوس به بهشت آبی نیز معروف هستند.

لِیک کومو در ایتالیا

در فهرست اقامت در ۵ هتل در زمان کرونا ما، گراند هتل ترمتسو در ایتالیا نیز از جایگاه قابل توجه ای برخوردار است. سبک ساخت این هتل از سبک نیویورکر الهام گرفته است و در فهرست نُوُ لندمارک جایگاه به اندازه یک اثر هنری شاخص دارد. گراند هتل ترمتسو در میان مسافران و گردشگران لقب «آرزوی سفر» را هم به خود اختصاص داده است. اگر در این هتل اقامت داشتید و ناگاه به شما کارت هدیه ای ارزنده تعلق گرفت تعجب نکنید. یکی از عادات این هتل این است که میهمانان خود را غافلگیر کند و روز آن ها را بسازد. سالن اسپا با مجرب ترین مربیان و سالن های اختصاصی برای صرف نهار و شام این هتل برای بسیاری از مسافران آن به تجربه ای خاطره انگیز تبدیل شده است. برای تفریح هم می توانید با اجاره قایق های چوبی هتل در دریاچه زیبای Lake Como پارو بزنید و عکس های فوق العاده ای از خود بگیرید. اتاق های couple این هتل در قسمت روف گاردن یکی از اعجاب انگیزترین قسمت های هتل به حساب می آید و این امکان را به زوج های جوان می دهد تا خاطرات فوق العاده ای از ماه عسل شان به ثبت برسانند.

چرا پنجره های هواپیما بیضی شکل هستند؟

چرا پنجره های هواپیما همیشه بیضی شکل هستند؟

این سوالات هستند که همیشه سوژه هایی برای حرف زدن و پرسشگری را در ذهن انسان دامن می زنند و کاری می کنند که آگاهی انسان افزایش پیدا کنند. یکی از همین پرسش ها در زمانی که از وسیله نقلیه ای به نام هواپیما استفاده می کنیم در ذهن مان تداعی می شوند. این پرسش که چرا پنجره هواپیما همیشه بیضی شکل هستند از دسته همین سوالات هستند که برای مطرح شدنش کمی نیاز به ریز بینی و دقت موشکافانه دارد. بی شک دلایلی در پشت این ساختار شیشه ای در هواپیما نهفته است و بد نیست تا در این فرصت در این بلاگ  به آدرس http://cheapest-foreign-tours-in-teh.blog.ir/از راز پنهان آن در بیاوریم و به جواب علمی و درست و درمانی برسیم. وجود پنجره های بیضی شکل هواپیما مانند صدها ساختار دیگر دلیلی قطعی دارد.

 

برحسب عادت یا استدلال

خیلی از مواقع برای این که سریع به پاسخ مقابل سوالی که برای مان پیش آمده می گوییم: «خوب! حتما برای زیباتر شدن این کار را انجام دادند!» اما گاهی مبحث برای مان حساس تر می شود و می خواهیم بیش تر در مورد آن بدانیم. در مورد پنجره های بیضی شکل هواپیما، عده ای از مسافران می گویند که بر حسب سلیقه و عادت است و بعضی هم در همان فرصت کم به دنبال سوال کردن از خدمه هواپیما و حتی اگر دست شان برسد، از خلبان هم این دست سوالات را می پرسند. در یکی از قوانین فیزیک در صده های پیشین این سوال مطرح شد که چرا اجسام به وجود آمده در ابعاد بزرگ مانند کره زمین و سیارات و حتی در ابعاد کوچک تر مانند میوه های درختان گرد و یا بیضی شکل هستند؟ آیا دلیلی وجود دارد که این اَشکال به این شکل درآمده اند؟ در جواب به این سوال، پاسخ بسیار بحث برانگیزی فضای علمی را پر کرد مبنی بر این که دلیل گرد بودن و یا بیضی شکل بودن اجسام در جهان به این خاطر است که بهترین نوع نگهداری و حفظ انرژی، نگه داشتن آن ها در ظرفی بیضی شکل و یا گرد است. بدون زاویه بودن قالب ها می تواند با ایجاد توالی و پخش نیرو در ظرفیت خود این امکان را فراهم کنند که انرژی مازاد نتواند خود را از ظرف خارج کند و سرانجام موجب انفجار شود. تا به این جا بحث مطمئن شده ایم که شکل بیضی شکل پنجره های هواپیما بی دلیل نیست و می توان با اطمینان گفت که قوانین فیزیک در این میان دخیل است.

 

نمایی از آسمان و زمین از قاب بیضی شکل

زمانی که سوار بر هواپیما شده اید و چرخ های هواپیما از زمین جدا شده است، چه دوست داشته باشید در کنار پنجره بنشینید و یا این که ترجیح دهید تا از پنجره فاصله بگیرید تا فراموش کنید که در بدن یک پرنده آهنی غول پیکر در فاصله چند هزار متری از زمین قرار دارید، باز هم نمی توانید پنجره های بیضی شکل هواپیما را نادیده بگیرید. اما چرا؟ آیا واقعا این شکل از پنجره می تواند به هواپیما کمک کند که در میان زمین و هوا معلق بماند؟ آیا جداره های فرم دار و بدون زاویه این پنجره های بیضی شکل هواپیما به خاطر به وجود آمدن نوعی زیبایی شناسی است؟ البته اگر از مسافران و طرفداران هواپیما باشید و کمی مو سفید کرده باشید، این حرف ذهن تان را پر می کند که اصلا پنجره های هواپیما در قدیم مستطیلی شکل بوده است! پس چرا همگی به شکل بیضی درآمده اند؟! دقیقا درست است! این موضوع بر می گردد به زمانی که پنجره های هواپیما مستطیلی شکل بوده است. جالب است بدانید در آن زمان هواپیماها آرام تر و در ارتفاعی کم تر پرواز می کرده اند.

قصه پنجره های ناجی بیضی شکل

قصه از جایی شروع شد که پرواز با هواپیما دیگر تنها برای قشر خاصی نبود و هواپیما نیز مانند دیگر وسایل نقلیه به مجمع دستگاه حمل و نقل پرطرفدار شد. پیرو این اتفاق، ایرلاین ها تصمیم گرفتن تا با پرواز در ارتفاعات بالاتر از هزینه ها بکاهد. بر خلاف آن چه که تصور می شد، حرکت هواپیما در ارتفاع کم نه تنها فشار هوای بیش تری را تحمل می کند بلکه سوخت بیش تری برای حرکت مصرف می شود. پرواز در ارتفاعات باعث شد تا کم کمف پنجره های مستطیلی شکل اعتبار خود را از دست بدهند و جای شان را به پنجره های بیضی شکل بدهند که می توانند فشار هوا را در ارتفاع از دوش هواپیما تا حد قابل توجه ای کاهش دهند. قضیه از آن جا جدی تر شد که دلیل متلاشی شدن دو هواپیما را در میان زمین و هوا، متمرکز شدن گوشه های زاویه دار پنجره های مستطیلی شکل هواپیما، دلیل اصلی آن بود. نتیجه تحلیل های پرونده متلاشی شدن دو هواپیما دلیل اصلی طراحی و به وجود آمدن پنجره های بیضی شد که امروز در پروازهای تان می بینید. در واقع، پنجره های بیضی شکل هواپیما باعث می شوند تا فشار هوا، هر چه قدر هم که زیاد باشد، از روی لبه های گرد شده پنجره ها به سرعت لیز بخورد و بدون اعمال فشار، راه شان را بگیرند و بروند

آموزش کودکان و نجات صنعت گردشگری

آموزش کودکان، راه حلی برای نجات صنعت گردشگری
به دفعات عبارت «سن طلایی» را شنیده ایم. این عبارت مربوط می شود به آغازین روزهای به دنیا آمدن یک کودک تا سن ۱۵ سالگی که شروع نوجوانی و التهابات ورود به بزرگسالی را تجربه می کنیم. بارها از دوست و آشنا می شنویم که تا کودک بزرگ نشده و به سن نوجوانی نرسیده او را به کلاس زبان بفرستید و یا فلان کار را برایش انجام دهید تا مهارتی را بیاموزد. اما غافل از اهمیت گردشگری و نهادینه کردن این موضوع به چشم یک مهارت و بالاتر از آن، یک ارزش و آشنایی انسان با طبیعت. قصد داریم در این فرصت نگاهی به رویکرد گردشگری کودک در این وبلاگ  داشته باشیم.

 

نجات تنگ شکننده صنعت گردشگری به دست کودکان

هر چیزی می تواند تهدیدی علیه صنعت گردشگری باشد. از سقوط یک بالگرد گرفته تا مسائل و منقاشات سیاسی و همه گیری یک ویروس می توان حکم چکشی را داشته باشد که به تنگ بلورین و شکننده گردشگری وارد می شود و هر بار آن را معیوب می کند. اما این که در روزهای آرام و خوب در زندگی ما باز هم صدای شکستن این تنگ بلورین به گوش می رسد را نمی توان تقصیر حوادث غیر مترقبه انداخت و این ما هستیم که مقصر اصلی آسیب به صنعت گردشگری به حساب می آییم. گرچه این سوال پیش می آید که چطور ما می توانیم یکی از متهمین ردیف اول آسیب رسانی به این صنعت هستیم. یکی از عوامل عمده آسیب رسانی این است که ما همچنان به سفر و مناطقی که به آن ها سفر می کنیم، به چشم یک کالای مصرفی نگاه می کنیم و انگار نمی دانیم که درقبال نقاطی که با آن ها سفر می کنیم وظایف بسیاری داریم؛ یکی از عمده وظایف ما برای نجات صنعت گردشگری این است که از همین آغاز کودکان را با این صنعت آشنا کنیم و دست به کار رواج گردشگری کودک شویم. جدا از لذت هایی که گردشگری برای کودکان پرشورمان می تواند داشته باشد، آشنایی آن ها با طبیعت و اهمیت حفظ محیط زیست است. در یکی از مدارس انگلستان، هر ساله رسم شده که کودکانی که تازه پا به مدرسه می گذارند در یک اردو گردشگری، درختی بکارند و خودشان تا روز آخر مدرسه از درخت خود، در هر نوبتی که به گردشگری کودک می روند باید سری به درخت خود بزنند و به آن برسند. این کار تا جایی ادامه دارد که کودک به صورت ناخودآگاه، دلبسته گیاه خود می شد و از زمان نوجوانی به بعد، انس عمیقی بین کودک و گیاه برقرار می شده است. ضمیر ناخودآگاه را دست کم نگیریم! ناخودآگاه انسان بدون رعایت منطق و تنها صرف عادت، کارهایی می کند که شاید هیچ نیروی دیگری در جهان قدرت انجام آن را نداشته باشد. نام طبیعت با گردشگری گره خورده است و انسان نیز بدون طبیعت نمی تواند زنده بماند و زندگی کند

آینده گردشگری آسیا در دوران کرونا چگونه خواهد شد ؟

گردشگری آسیا در دوران کرونا 

امروز یک روز آفتابی در مشهورترین خیابان توریستی بانکوک است و مغازه کلنتانا تانگوراواچای باز است. مغازه او در جاده خائو سان (Khao San) پر است از آهن رباهای براق، جاکلیدی‌های به شکل فیل با رنگ‌های روشن و شلوارهای کتانی مقاوم که به یک یونیفرم غیررسمی برای کوهنوردان در جنوب شرقی آسیا تبدیل ‌شده‌اند.

 

 

اما در حال حاضر، هیچ مشتری برای خرید آن‌ها وجود ندارد. بیماری همه‌گیر ویروس کرونا تأثیر مخربی در سفر داشته است، سازمان جهانگردی ملل متحد تخمین می‌زند که گردشگری بین‌المللی می‌تواند امسال بیش از 80 درصد نسبت به سال 2019 کاهش یابد و حداقل 100 میلیون شغل را در معرض خطر قرار دهد.

 

در تایلند، جایی که گردشگری 18٪ از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می‌دهد، اداره گردشگری انتظار دارد که تعداد بازدیدکنندگان امسال 65٪ کاهش یابد. بسیاری مانند کلنتانا در تلاش هستند تا اهداف خود را برآورده سازند. قبل از بیماری کووید-19، او روزانه درآمدی حدود 300 دلار داشت. در ماه آوریل، تایلند تمام پروازهای بین‌المللی را به این کشور ممنوع اعلام کرد و اکنون درآمد روزانه وی به 2 دلار کاهش ‌یافته و بعضی‌اوقات حتی صفر است.

اما این زن 45 ساله که بیش از یک دهه است که در خیابان سوغاتی می‌فروشد، هنوز هم هرروز مغازه خود را باز می‌کند، به این امید که گردشگری گذر کرده و از او خرید کند.

کشورهای زیادی در سراسر جهان با توجه به تأمین معیشت و اقتصاد کشور، به دنبال راه‌هایی برای حفظ مشاغل گردشگری هستند. نیوزیلند و استرالیا متعهد شده‌اند که یک "حباب مسافرتی" ایجاد کنند که امکان بازدید از دو کشور را فراهم می‌کند – البته در شرایطی که هر دو کشور ایمن باشند.

 

اما کارشناسان هشدار می‌دهند که حتی با ابتکارات جدید، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا سفر به سطح پیش از کووید-19 برسد و حتی وقتی این اتفاق بیفتد، ممکن است دیگر دوباره به همان روش گذشته، سفر نکنیم.

 

اجرا کنندگان رقص سنتی تایلندی که از سپرهای محافظ صورت استفاده می‌کنند در زیارتگاه اراوان بانکوک اجرای برنامه می‌کنند، این مکان پس از مبارزه دولت تایلند برای مقابله با گسترش کووید-19 در تاریخ 4 ماه مه مجدداً بازگشایی شد.

استرالیا و نیوزلند به یک کوریدور سفر متعهد هستند که انتظار نمی‌رود طی چند ماه آینده عملی شود. در اروپا، استونی، لتونی و لیتوانی برنامه‌هایی را مبنی بر باز کردن مرزهای داخلی خود بر روی شهروندان سه کشور از 15 مه اعلام کرده‌اند.

 

برای اکثر کشورها، ماندن در انزوا گزینه‌ای نیست که بتوانند در درازمدت از پس آن برآیند، و کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند بعد از مدتی سایر کشورها نیز حباب‌های مسافرتی را برای خود ایجاد می‌کنند.

طبق گفته ماریو هاردی مستقر در تایلند، مدیر اجرایی انجمن مسافرتی غیرانتفاعی اقیانوس آرام آسیا (PATA) ، ویتنام و تایلند اعلام کرد که می‌توانند در چند ماه آینده به دنبال ایجاد کریدور مسافرتی باشند.

تحلیلگر هوانوردی، برندان سابی، انتظار دارد که تمهیدات مشابهی را در اروپا و آمریکای شمالی مشاهده کند. او می‌گوید، وقتی کشورها به دنبال شریک خود هستند به بررسی چند فاکتور میپردازند. آن‌ها به دنبال کشورهایی هستند که به نظر می‌رسد شیوع ویروس را تحت کنترل دارند و دارای آماری هستند که می‌توانند به آن‌ها اعتماد کنند.

بنجامین ایاکینتو، جغرافی‌دان گردشگری دانشگاه هنگ‌کنگ می‌گوید: «آن‌ها همچنین ممکن است با کشورهایی که قبلاً روابط ژئوپلیتیکی (وابسته به جغرافیای سیاسی) محکمی با آن‌ها برقرار کرده‌اند، جفت شوند»، و اضافه می‌کند که «نیوزیلند و استرالیا در حال حاضر رابطه سیاسی تنگاتنگی دارند، بنابراین جفت شدن آن‌ها معقول است.»

در آسیا، مسئله اصلی چین خواهد بود - بزرگ‌ترین بازار جهان برای گردشگری برون‌مرزی. بیل بارنت، مدیرعامل مشاوره هتلداری جهانی می‌گوید: «بررسی‌ها نشان می‌دهد که توریست‌های چینی به نقاط خیلی دور سفر نمی‌کنند، این بدان معناست که تایلند که سالانه حدود 11 میلیون گردشگر چینی را به خود جذب می‌کند، می‌تواند یکی از اولین کسانی باشد که شرایط سفر به چین و بالعکس را مهیا می‌کند.»

فریا هیگینز، مدرس ارشد دانشگاه استرالیای جنوبی که در زمینه‎ی گردشگری تحقیق می‌کند گفت: «ممکن است چین کمتر علاقه‌ای به آغاز کردن سفر به مکان‌هایی داشته باشد که در هنگام شیوع بیماری ضد چین بوده‌اند – مکان‌هایی مانند استرالیا.»

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم که گردشگری به دلیل بازی‌های ژئوپلیتیکی (وابسته به جغرافیای سیاسی) یا استراتژی‌هایی که به دلیل وجود این بحران بکار گرفته ‌شده است آسیب خواهد دید.»

بازگشایی مرزها

کارشناسان می‌گویند احتمالاً مدت‌زمان زیادی طول خواهد کشید تا سفر گسترده‌ای فراتر از حباب‌های منطقه‌ای انجام شود. به گفته هاردی، این بدان معناست که سفر از ایالات‌متحده به آسیا، مدت‌زمان طولانی بسته خواهد بود.هاردی می‌گوید: «تا زمانی که آن‌ها وضعیت را در ایالات‌متحده کنترل نکنند، هیچ کشوری اجازه سفر به مقصد خود را به آن‌ها نمی‌دهد. سایر کسانی که وضعیت تحت کنترلی ندارند، برای مدت‌زمانی از لیست سفرها خارج خواهند شد.»

کشورهایی که به‌شدت به گردشگری وابسته‌اند، باید نگرانی‌های بهداشتی خود را با نگرانی‌های اقتصادی متعادل کنند. سوبی خاطرنشان می‌کند: «اگر یک کشور بخواهد باز شود، اما گردشگران به هر دلیلی نتواند با خیال راحت به آن کشور برود، این بازگشایی بی‌فایده است.»

ممکن است علاوه بر حباب‌ها، استراتژی‌های مسافرتی وجود داشته باشد. تایلند در نظر دارد مناطق خاصی را برای گردشگران خارجی باز کند، به این معنی که بازدیدکنندگان درواقع در یک مکان مانند یک جزیره قرار دارند. یوتاساک سوپاسورن، مسئول گردشگری تایلند، می‌گوید: «این تصمیم هم برای گردشگران و هم برای ساکنان محلی مفید خواهد بود، زیرا تقریباً نوعی از قرنطینه است.»

گذرنامه مصونیت

پس از 11 سپتامبر، فرودگاه‌های سراسر جهان اقدامات ایمنی جدیدی را انجام دادند. کارشناسان انتظار دارند که در شرایط ویروس کرونا نیز با تمرکز بر اصل سلامتی، اقداماتی انجام شود. سؤالی که هنوز باید پاسخ داده شود این است که این اقدامات چگونه خواهد بود. ممکن است درجه حرارت مسافران را در فرودگاه بررسی کرده و یا قبل از سوارشدن در هواپیما از آن‌ها تست کرونا ویروس گرفته شود.

پیشنهاد دیگر این است که مسافران دارای گذرنامه ایمنی باشند، که نشان‌دهنده ایمنی از کروناویروس است. چین قبلاً شکلی از این موضوع را انجام داده است - همه شهروندان دارای کد QR هستند که بسته به وضعیت سلامتی فرد، رنگش تغییر می‌کند. آن‌ها برای ورود به رستوران‌ها و مراکز خرید باید آن را نشان دهند.

اما بازهم، مواردی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. گذرنامه‌های مصونیت به این عقیده متکی هستند که افرادی که از کووید-19 بهبودیافته‌اند، دوباره مبتلا نمی‌شوند. اما بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر داشتن آنتی‌بادی در محافظت از آن‌ها در برابر ویروس برای بار دوم وجود ندارد. حتی اگر در آن‌ها مصونیت ایجاد کرده باشد، هنوز مشخص نیست که این دوام چه مدت طول خواهد کشید.

گذرنامه مصونیت نیز می‌تواند مورداستفاده قرار گیرد که نشان می‌دهد شخصی علیه ویروس کرونا واکسینه شده است یا خیر، اما تا زمانی که واکسنی وجود ندارد عملی نیست. هیگینز می‌گوید: «درک من این است که تا زمانی که واکسن بیماری کشف نشده است شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید که سفرهای بین‌المللی به همان حالت که قبلاً انجام می‌شده، برگردد.»

پس، در آینده چه پیش خواهد آمد؟

بااین‌همه موارد مجهول در مورد آینده گردشگری، نبرد در این صنعت در مورد اینکه آیا این امر می‌تواند گردشگری را برای همیشه تغییر دهد، وجود دارد. برخی مانند بارنت، فکر می‌کنند که سرانجام اوضاع به حالت عادی بازخواهد گشت.

برخی دیگر، مانند هاردی و هیگینز، این موضوع را فرصتی برای بازبینی می‌دانند - زمانی برای بررسی موضوعات دیرینه مانند تأثیرات اورتوریسم (به ازدحام زیاد گردشگران در خیابان‌ها، مراکز تفریحی و جاذبه‌ها گفته می‌شود که به چالش این روزهای صنعت گردشگری تبدیل‌شده بود.) بر فرهنگ‌های محلی و محیط‌زیست.

هیگینز می‌گوید: «افرادی مثل من هستند که می‌گویند ما باید درباره همه‌چیز دوباره تفکر کنیم.» او می‌خواهد گردشگری را کندتر و متفکرتر ببیند - نوعی از جهانگردی که فقط به نفع مسافر نیست بلکه به نفع اقتصادهای محلی و جوامع محلی نیز است.

 

کلنتانا، صاحب فروشگاه است– یک زن بیوه با پسری که برای بیماریش نیاز به درمان دارد و پس‌انداز آن‌ها ناچیز است. او می‌گوید: «من نمی‌دانم که آیا و چگونه این وضعیت بهتر می‌شود. باوجوداین نوع شیوع، مردم برای مدت طولانی می‌ترسند.»

چرا سفر میکنیم؟

11 چیزی که فقط سفر کردن به شما یاد میده

سبک زندگی لوکس ما را وارد یک زندگی پرخشم کرده. هر چیزی که پاسخگوی هوس‌های ما نباشد ما را خشمگین می‌کند - سنکا

 

فرض کنید در چنین شرایطی هستید:

هوا خیلی گرمه و عرق کردید.

چند ساعت پیاده‌روی با یه کیف سنگین باعث شده حسابی خسته بشید و لباس‌هاتون به بدنتون چسبیده.

آخرین باقیمانده آب‌تون رو چند ساعت پیش خورده‌اید و گلوتون به شدت خشک شده.

شدت گرما و خستگی قدرت هرکاری رو ازتون گرفته و چند کیلومتر تا آبادی بعدی هنوز فاصله دارید.

از طرف دیگه شما در کشور خارجی هستید و زبان مردم اونجا را هم متوجه نمیشید.

اینجا جایی است که شما متوجه محدودیت‌های جسمی و ذهنی خودتون میشید و سفر براتون تبدیل به یک معلم میشه.

۱. سفر باعث آشکار شدن ذات دوستی شما و دوستانتان می‌شود

مسافرت به شما امکان می‌دهد که برای مدتی از دوستانی که همیشه در کنارشون بودید دور باشید. این جدایی به شما کمک میکنه عمق دوستی را بفهمید. وقتی از سفر برگشتید دوست دارید که باز هم ارتباطتان را با دوستانتون ادامه بدید یا در زمان دور بودن فهمیدید که رابطتون با اونها واقعا توخالی بوده. سفر رفتن بدون یا همراه با دوستاتون شبیه یه قماره. در حین و بعد از سفر شاید رابطتون قوی‌تر از قبل بشه و شاید هم متوجه بشید این دوستی دلیل درستی نبوده و فقط موقعیت فیزیکی (دانشگاه، شرکت و...) باعث این دوستی شده بودند و شما هیچ ربطی به هم ندارید.

۲. مسافرت کمک می‌کنه از وضعیت اقلیت‌ها با خبر بشید

توی ایرن دسته‌های مختلفی داریم. بلوچ، کرد، عربِ خوزستان، ترک و حتی فارس. در شرایط عادی شما هیچ وقت شانس اینکه از نزدیک با این آدم‌ها ارتباط برقرار کنید و از سبک زندگیشون با خبر بشید ندارید. اما سفر میتونه کاری کنه که شما از منطقه‌ای که در اون جزو اکثریت بودید خارج بشید و مدتی به عنوان اقلیت و شاید تنها آدم یک قوم دیگه در بین سایر افراد زندگی کنید.

حالا فرض کنید مقیاس از ایران بزرگ‌تر بشه و شما تنها سفید پوست در بین مردم یه منطقه در آفریقا باشید.

۳.سفر به شما قدرت تحمل شرایط را می‌دهد
سفر به شما یاد میده در زمانی که همه اطرافیان پر از نگرانی و اضطراب هستند بتوانید کنترل خود را حفظ کنید و شرایط را آنطور که می‌خواهید تغیر بدید. وقتی در سفر شما به لبه پرتگاه می‌رسید، یاد میگیرید که یا آن را تحمل کنید و درستش کنید یا از بین میرید.

تو زندگی چه درسی بهتر از این وجود داره؟

۴.سفر، حقیقت همه جهان را به شما می‌گوید

شما می‌تونید مطلب و کتاب‌های زیادی در مورد تخت جمشید، پاسارگاد، روم باستان و ... بخونید. حتی در مورد نمونه‌های خارجی فیلم هم ببینید اما مطمئن باشید وقتی برای اولین بار آنجا را ببینید تازه متوجه آنچه که قبلا خوانده یا شنیده‌اید می‌شوید.

کیه که خوندن کتاب یا صفحات ویکی‌پدیا در مورد تخت جمشید یا پاسارگاد رو بتونه با گشتن حضوری توی اونجا مقایسه کنه؟ توی سفر تاریخ متحرک میشه.

۵. سفر به شما یک فرصت نادر برای تنهایی و شروع دوباره می‌دهد
شما در شرایط عادی همیشه در دانشگاه، محل کار و... هستید. عملا در دنیای امروز شما امکان تنها بودن یا ندارید. منظورم از تنهایی اینه که برای مدتی بتونید با خودتون خلوت کنید و زندگیتون را هرس کنید.

همه ما زمان‌هایی نیاز داریم که تنها باشیم تا بتونیم در مورد مسایل شخصی و غیرشخصی فکر کنیم. بخش‌هایی از زندگیمون را حذف کنیم و نهایتا بتونیم خودمون را ریکاوری کنیم. سفر تنها جاییه که این قدرت را به ما میده.

۶. فرصت دور بودن از تکنولوژی
همه ما یادمون رفته دوران بدون تلفن همراه، لپ تاپ و اینترنت چطور بود. شما در سفر به صورت اتوماتیک دسترسیتون به تکنولوژی و اینترنت کم میشه. از طرف دیگه به خاطر محدودیت‌های فضایی اکثرا امکان اینکه لپ تاپتون را همراه خودتون ببرید وجود نداره و این به شما کمک میکنه تا کمی از دنیای تکنولوژی دور بشید و جهان را از پنجره واقعی خودش ببینید نه گوشی‌های موبایل.

این دوری اجباری فرصت مناسبی است تا ببینیم چقدر به این وسایل اعتیاد پیدا کرده‌ایم و تا دیرتر نشده فکری به حال خودمون بکنیم.

۷. سفر زنجیری که شما را از حرکت باز میدارد را می‌شکند

سفر اثبات این استدلال است که آدم هیچ‌جایی گیر نمی‌کند. شما مجبور نیستید برای همیشه در یک خانه، شرکت، و یا در یک رابطه بمانید. هرچقدر شما بیشتر سفر کنید بیشتر مطمئن می‌شوید که همیشه برای ایجاد تغیر در زندگی‌تان آزاد هستید.

۸. سفر کمک می‌کند که زمان بیشتری داشته باشید
اگر همیشه به فکر اتفاق بعدی باشید و انتظار آن را بکشید اصلا سفر خوبی نخواهید داشت. سفر به شما یاد می‌دهد که باید در لحظه زندگی کنید و از زمانی که در حال حاضر دارید بهترین استفاده را کنید. هیچ کس جاودانه نیست و برای زندگی بهتر چه چیزی بهتر از این که یاد بگیریم از زمان فعلی بیشترین بهره را ببریم و چشم به آینده و اتفاقات بعدی ندوزیم؟

۹. سفر قدرت حواس شما را افزایش می‌دهد
وقتی شما باید حواستون به پشت سرتون باشه یا وقتی در یک شرایط سخت قرار میگیرید حواس شما فعال می‌شوند. حواسی که در حالت عادی از آن‌ها استفاده نمی‌کردید.

قدرت تخیل شما به کار میفتد و در مورد سناریوهای مختلف به شما هشدار می‌دهد و برای آن برنامه ریزی می‌کند. شما قادر به فکر کردن به مراحل مختلف می‌شوید و به سرعت در حال حرکت بین سناریو‌های متفاوت می‌شوید که «اگر این اتفاق افتاد من هم فلان کار را انجام میدم» . سفر به شما یاد می‌دهد که مثل آدم‌های بزرگ رویاپردازی را یاد بگیرید.

۱۰. سفر به شما کمک می‌کند که شخصیت و کاراکترتان را بشناسید

اگر فرض کنیم که شما در خارج از محدوده راحتی خود سفر می‌کنید، سفر شما را در شرایطی قرار می‌دهد که قبلا آن را تجربه نکرده‌اید و شما فقط اگر شجاع باشید می‌تونید ببینید در آن شرایط چه عکس العملی خواهید داشت.

شما وقتی از محدوده راحتی خود خارج می‌شوید تازه با شخصیت واقعی خودتون رو به رو خواهید شد.

۱۱.درون کسی که با آن به سفر می‌روید را به شما نشان می‌دهد
سفر پر از شرایط متفاوت و غیرقابل پیش بینی است. فرض کنید شما با نامزدتان یا کسی که قرار است در کار با آن شریک بشوید به سفر بروید. در حین سفر می‌توانید اخلاقیات طرف مقابل را بفهمید. ببینید آیا در زمان سختی هنوز پشت‌کار و قدرت جنگندگیش را حفظ می‌کند یا نه.

خیلی‌ها دوست دارند قبل از شروع رابطه یا همکاری از این خصوصیات طرف مقابل باخبر شوند